- برخلاف تصور بسیاری از افراد رژیم غذایی دیابتی تفاوت چندانی با رژیم افراد معمولی ندارد و تغییرات اندکی در آن ما را به رژیم مطلوب خواهد رساند. بهترين الگوي غذا خوردن در افراد ديابتي مصرف غذا در 6 وعده ( سه وعده غذای اصلي و سه ميان وعده) است بهطوريكه بين دو وعده بيشتر از 3 ساعت فاصله نباشد˓ چنانچه فاصله دو وعده غذايي بسيار طول بكشد باعث افت قند خون ميشود˓ نظم و ترتيب در زمان خوردن غذا تأثير بسيار مثبتي در كنترل قندخون دارد.
- ترکیبات مواد غذایی شامل درشت مغذیها مرکب از کربوهیدراتها، پروتئینها و چربیها به عنوان منبع انرژی و نیز ریز مغذی ها مثل ویتامینها و مواد معدنی هستند.
-
کربو هیدراتها :
- حدود 50 تا 60 درصد کالری مصرفی روزانه باید از کربو هیدراتها تامین شوند که بهتر است حداکثر 10تا15 درصد آن از قندهای ساده و بقیه از قندهای مرکب باشد. نان، غلات و میوه ها همگی حاوی کربوهیدرات می باشند و غذاهای شیرین نیز جزء گروه کربوهیدرات ها هستند. همه غذاهای دارای کربوهیدرات پس از هضم و جذب در بدن به گلوکز تبدیل می شوند. یک اشتباه رایج در افراد دیابتی آن است که فکر می کنند نباید از قند استفاده کنند و یا برنج را کاملا از رژیم غذایی خود حذف نمایند، اما از طرف دیگر در خوردن نان و مواد غذایی شیرین مانند خرما و عسل پرهیز نمی کنند، با این فکر که قند این نوع مواد غذایی، طبیعی است! مقدار کل کربوهیدرات دریافتی، بیش از نوع کربوهیدرات دریافتی بر سطوح قند خون موثر است. لذا یک فرد دیابتی باید بتواند میزان دریافت کربوهیدرات غذایی خود را کنترل کند. در رژیم افراد مبتلا به دیابت ، قندهای ساده و مواد غذایی که اندکس گلایسمیک بالایی دارند باید محدود شوند.
- اندکس یا شاخص گلایسمیک ، سرعت افزایش قند خون بعد از مصرف مقادیر مشخصی از کربوهیدراتهای مختلف را نشان میدهد˓ هرچه شاخص گلایسمیک یک ماده غذایی بالاتر باشد جذب آن از دستگاه گوارش سریعتر بوده ودر نتیجه قند خون را سریعتر بالا میبرد. در دیابت باید بیشتر کربوهیدراتهایی با شاخص گلایسمیک پایین مصرف شوند که آهسته تر جذب شده و تاثیرکمتری بر میزان قند خون خواهند داشت.
- فیبرهای غذایی نیز در کنترل گلایسیمیک موثرهستند واستفاده از غذاهای پر فیبر مانند غلات با سبوس، حبوبات، میوه ها وسبزیها برای افراد دیابتی توصیه میشود. از اثرات مفید فیبرها میتوان به کاهش کلسترول خون ، پیشگیری از یبوست، برخی اختلالات گوارشی ونیز سرطان های دستگاه گوارش اشاره کرد.
-
چربی در رژیم غذایی :
- 20 تا 30 درصد کالری روزانه باید از چربیها تامین شود. بمنظور کاهش LDL باید مصرف اسیدهای چرب اشباع را کاهش داده و اسیدهای چرب غیر اشباع ترانس موجود در غذاهای آماده وسرخ شده ، چیپس، سس مایونز و روغنهای جامد هیدروژنه محدود شوند. استفاده از چربی های امگا-3 با توجه به نقشی که در کاهش چربیهای خون دارد بسیارحایز اهمیت است. چربیهای امگا-3 اسیدهای چرب غیر اشباعی هستند که اولین باند مضاعف آنها در کربن شماره 3 قرار دارد. منابع مهم این چربیها عبارتند از : ماهی چرب ، روغن کبد ماهی، روغن آفتابگردان و مغزها (گردو،بادام،فندق،پسته،تخمه)
-
پروتئین ها در رژیم غذایی :
15 تا20 درصد کالری روزانه باید از پروتئین ها تامین شود که بهتر است از هر دو نوع پروتئین های گیاهی وحیوانی استفاده گردد.